.
.
Ehlader Araştırma Bölümü
Fahr-i Kâinat Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.a), Hak Teâlâ’nın huzurunda hangi kulların duasının kabul olmayacağını bir hadiste şöyle buyurmaktadır:
– Evinde oturup: “Allahım! Bana rızk ver.” diyen kimseye: “Sana rızk peşinde git (çalış) emri vermedik mi?” denilir ve duası da kabul edilmez.
– Eşinden sürekli şikâyetçi olan kimseye: “Sana boşanma hakkı elindedir demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
– Kendi elinde bulundurduğu malı heba eden kimseye: “Sana idareli harca (israf etme) demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
– Malını başkasına borç verip geri alamayan kimseye: “Sana başkalarına borç verirken şahitler huzurunda veya yazılı belgeyle ver demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
– Komşusuna beddua eden kimseye: “Allah-u Teâlâ yolu açık bırakmıştır ve sen evini satıp başka yerde alabilirsin demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
– Kalbini Allah-u Teâlâ’ya yönlendirmeden dua eden kimseye: “Sana kalbini Allah’a yönelterek dua et demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
– Hiç dua etmeyip sadece (dara düştüğünde) sıkıntısı olduğunda dua eden kimseye: “Allah-u Teâlâ kendisine daimî dua eden kullarını sever demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
– Yaptığı günahlarda ısrar eden kimseye: “Sana nasuh (geri dönüşü olmayan) tövbe ederek gel demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
– Helal rızk kazanmayan ve rızkını (humus, zekât vererek) temizlemeyen kimseye: “Sana kendini ve rızkını temizledikten sonra gel demedik mi?” denilir ve duası kabul edilmez.
