.
.
Ehlader Araştırma Bölümü
Meryem Karanlık Uruş
Hicretin beşinci yılı Medine'de bir güneş doğdu.
Resül koydu adını Ali'nin ziyneti Zeyneb oldu.
İki imama kardeş, iki imama yoldaş oldu.
O, tarihe nam salan, Yezid’i tahtından sallayan bir kahraman oldu.
* * *
Gül bahçesinin en paha biçilmez gülüydü,
Ehl-i Beyt hanedanının şakıyan bülbülüydü,
Elbet kıymetini anlamayanlar hep oldu, ama şanını bilenler de çok oldu.
Etrafına kokusunu yayarken; misk oldu, amber oldu.
* * *
Biz onu Kerbela’da tanıdık belki, ama o kundaktayken bile Zeyneb'ti.
Minicik kalbinde yalnızca Allah’ı barındıran küçük Zeyneb’ti.
Annesinin benzeri, babasının sevinci, onun ise tek sükûneti, mutluluğu Hüseyn’di.
Ayrılmadı ondan hiçbir zaman ve sonunda Hüseynini Kerbela’da şehit verdi.
* * *
Medine’de doğan güneş, bu sefer Kerbela’da parladı.
O nasıl patlamak, nasıl nur saçmak, kimse gözünü alamadı.
Onun karşısında sabır utandı, vefa utandı, gayret utandı.
Zeyneb durmadı, yılmadı, Aşura mesajını asırlara ulaştırdı.
* * *
Zeyneb! Adın; sabrın özü, iffetin nişanesi..
Sözünle dirildi ümmet, sustu her zulüm perdesi.
Annen Zehra ve seninle anladı insanlık, kadının da sözü var, bir destanı var,
Asaletinle adını tarihe damgalarken, her asırda yankılanan bir Zeyneb var.
* * *
Yüzyıllar önce zulüm bizden beridir dediniz, zalime baş eğmediniz,
Bugün Filistin Kerbela’dır! Peki, Hüseyn’i, Zeyneb'i, Hürr’ü, Abbas'ı nerededir?
Kerbela'da siz, Filistin'de mazlum Gazzeliler.
Hel mi’n-nasirin yensurna!? "Bize yardım edecek kimse yok mu?" nidası hala duyuluyor, göklerdedir
Peki, Bu nidaya 'lebbeyk' diyecek ümmet nerededir?
* * *
İyi ki doğdun Zeyneb-i Kübra, iyi ki var oldun.
Seni tanımak umutsuz kalplere ilham oldu.
Ama gözlere ışık, sağır kulaklara ses oldun.
Yıktın tağutun saltanatını, izzetin temsilcisi oldun.
* *
