“Allah Resulü (s.a.a) bir gün ashabıyla birlikte otururken, kararlı ve güçlü bir genci gördü; genç erken saatte dışarı çıkmış ve çalışmaya başlamıştı. Orada bulunanlar: “Yazık dediler, keşke bu irade ve gücünü Allah yolunda kullansaydı!” Bunun üzerine Resulullah (s.a.a) şöyle buyurdu: “Böyle söylemeyin; eğer bu genç başkalarına ağız açmamak ve kendisini başkalarına muhtaç olmaktan kurtarmak için çalışıyorsa, Allah yolunda çalışıyor demektir. Eğer zayıf anne babasını veya zayıf evlatlarının ihtiyacını gidermek ve onlara yeterli olmak için çalışıyorsa, yine Allah yolunda çalışıyor demektir. Ama eğer bu çabası sadece başkalarına üstünlük taslamak ve dünya malı yığmak ve çoğaltmak içinse, şeytan yolunda çalışıyor demektir.” (Kâşânî, el-Meheccetü’l-Beyzâ, c. 3, s. 140)
